(បទកាកតិ)
ជំនោរត្រជាក់ ស្រមៃវង់ភក្ត្រ
ម្ចាស់ឱបត្រកង ឥឡូវឃ្លាតឆ្លាយ
សល់តែសៅហ្មង អស់ឱនួនល្អង
អូនចាំបានទេ។
ឬអូនភ្លេចអស់ បងសែនស្រណោះ
ស្រណោះមាសស្នេហ៍ នៅខែដប់ពីរ
ឆវីម្អមស្រែ ហេតុអ្វីប្រួលប្រែ
អូនក្លាយជាហង្ស។
ដោយ ទី ធាវី
No comments:
Post a Comment