បីថ្ងៃនៅទីរួមខេត្តកោះកុងចូលរួមវគ្គបណ្តុះបណ្តាលមគ្គុទេសក៏ទេសចរណ៍សហគមន៍

ក្នុងដំណើរតែមួយម៉ោងគត់ដោយម៉ូតូក្រោមភ្លៀងរលឹមស្រិចៗ ខ្ញុំនិងមិត្តរួមការងារ​បីនាក់​ទៀត​បាន​ធ្វើដំណើរពីត្រពាំងរូងសំដៅទៅកាន់ទីរួមខេត្តកោះកុង។ នៅតាមផ្លូវជាតិលេខ៤៨នេះ មើល​ទៅមានទេសភាពល្អណាស់សឹងថាគ្មានកន្លែងណាប្រហាក់ប្រហែលនេះទេ។ យើង​បាន​ឆ្លង​កាត់តាមផ្លូវមានកន្លែងខ្លះមានជញ្ជាំងភ្នំសងខាង និងឆ្លងស្ពានមួយឈ្មោះតាតៃ។ នៅ​ក្បាល​ស្ពាន​ត្រើម្ខាងយើងបានឃើញទឹកធ្លាក់ពីលើភ្នំគួរជាទីចាប់អារម្មណ៍។ ក្នុងដំណើរ​ដោយ​ម៉ូតូ​នេះយើងបានផ្លាស់ប្តូរគ្នាឌុប។ មិនយូរប៉ុន្មានយើងក៏បានមកដល់ទីរួមខេត្ត។ វោ!​ នៅ​ទីរួម ខេត្ត​កោះកុងនេះមាននារីស្អាតៗគួរសម។ យើងបានស្គាល់នារីមួយចំនួននៅទីនោះ។​យើង​បាន​ទៅញ៉ាំលតឆា​នៅក្បែរសួនមាត់សមុទ្រនៅពេលល្ងាចទៅដល់។ យើងបាន​ពិក្សា​គ្នា​ពី​ការ​ចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្តុះបណ្តាលមគ្គុសក៏សហគមន៍អេកូទេសចរណ៏ដែលរៀបចំឡើងដោយមន្ទីរទេស​ចរណ៍ខេត្តកោះកុង។ យើងបានចុះឈ្មោះចូលរួមវគ្គសិក្សានោះនៅពេលព្រឹក។ កម្មវិធី​បើក​វគ្គបានចាប់ផ្តើម ដោយឯឧត្តម ស ព្រហ្មនា រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងទេសចរណ៏។ ក្នុង​វគ្គបណ្តុះបណ្តាល​នេះមានសិក្ខាកាមច្រើនណាស់។ ពេលវេលានោះ​ខ្ញុំបានស្គាល់​មិត្ត​ភក្តិថ្មី​មួយ​ចំនួនទៀត។ ជាពិសេសគីនារី។ ខ្ញុំមានការចាប់អារម្មណ៍លើនារីម្នាក់ជាទីបំផុត។ នាង​ស្អាត​ណាស់។ នាងឈ្មោះស្រីពៅ ដែលមិត្តផ្សេងទៀតបានហៅ។ ប៉ុន្តែ​មាន​ចរិត​កាច​និង​ម៉ត់​ចត់​បន្តិច។ ខ្ញុំដឹងពីចរិតរបស់នាង។ នាងមានសំដឺម៉ាត់ៗ។ នាងគឺកូនពៅ និង​ជាលេខា​ផ្ទះ​សំណាក់​ដែលយើងបានស្នាក់នៅ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ នាងមានស្នាញញឹមល្អ​មែន​ទែន​។ កែវភ្នែករបស់នាងមុតស្រួចជាទីបំផុត។ ស្នាមញញឹមព្រមជាមួយភ្នែករបស់នាង។ ខ្ញុំ​តែង​តែលួចថតយករួបនាង។ នាង​បានអោយនាមប័ណ្ណមួយ​ដល់ខ្ញុំ ហើយ​និយាយថា ”កុំភ្លេច​ខល​មកលេងខ្ញុំផង” ខ្ញុំរភើបណាស់។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំពិតជាមិនហានខលទៅនាងឡើយ។ នាង​នៅ​តែ​ធ្វើ​អោយខ្ញុំនឹកជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ក្រៅពីនេះ មានបុរសនារីផ្សេងទៀតផងដែរដែលរាប់អានខ្ញុំ។ ខ្ញុំបាន​ត្រូវនារី​មេម៉ាយម្នាក់មានលុចស៊ីសជួនខ្ញុំដើរលេង។ ក្នុងចំណោមក្រុមការងារខ្ញុំ​គឺមាន​តែ​ខ្ញុំ​ម្នាក់គត់ដែលមានសំណាងដោយនាងបានបើកឡានមកដើរលេងនិងញ៉ាំអាហារនៅតាតៃ។ ខ្ញុំក៏បានត្រូវនាងហៅញ៉ាំអារហារថ្ងៃត្រង់នៅផ្ទះនាងផងដែរ។ រយៈពេលបីថ្ងៃគត់​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ខ្ញុំដួចជាតួឯកអញ្ចឹង។ មានមនុស្សមិនតិចទេ ដែលចាប់អាម្មណ៍នឹងខ្ញុំ។ គេថា​ខ្ញុំ​ពូកែ​និយាយធ្វើអោយគេសើច។ មែន នៅក្នុងវគ្គនោះ ក្រៅពីគ្រួជិនមកពីភ្នំពេញ គឺ​មានតែ​ខ្ញុំ​និង​​វាសនាមិត្តការងារខ្ញុំមកពីជីផាត ដែលបន្តបណ្តាក់គ្នា​ឆ្លងឆ្លើយ​ធ្វើអោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​សើច​។ ខ្ញុំបានត្រូវគ្រូបណ្តុះបណ្តាលអោយឡើងធ្វើបទបង្ហាញ។ ពេលនោះ ខ្ញុំលើកទឹកចិត្ត​អោយសំណាងប្រធានអ្នកនាំភ្ញៀវមកពីជីផាតជាអ្នកធ្វើ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចាំជួយសម្របសម្រួល​គាត់​ប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែយើងបានឡើងទៅប្រឈមនឹងសំនួរពីសិក្ខាកាមជាច្រើននាក់។ ពេល​វេលា​ពោរពេញ​ដោយភាពរីករាយ និងទទួលបានចំណេះល្អពីការរៀននោះ។ នៅថ្ងៃចុង​ក្រោយ ក្រោយពីប្រកាសបិទវគ្គ។ យើងក៏បានទទួលលិខិតបញ្ជាក់ជានិមិត្តរួម​ដោយ​មាន​ការ​ថត​រូបជាអនុស្សាវរីយ។ ដោយខ្ញុំពេលនោះមានគេចាប់អារម្មណ៍គួរសមនោះ ខ្ញុំក៏សម្រេច​ធ្វើជា​ប្រធា​នរួមថវិកាគ្នាធ្វើកម្មវិធីជប់លៀងនៅយប់នោះ។ សំលេង​តន្ត្រី​នឹង​សម្មភាព​រាំបាន​កើត​មាន​ឡើង​ផងដែរ យើងបានរាំសប្បាយមិនអាចបំភ្លេចបាន។

ដោយ ទី ធាវី
Email: tytheavy@gmail.com
Tel: (855) 89 21 49 11